praesagiens

Latin

Etymology

Present active participle of praesāgiō (to forebode).

Pronunciation

Participle

praesāgiēns (genitive praesāgientis); third-declension one-termination participle

  1. foreboding

Inflection

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative praesāgiēns praesāgientēs praesāgientia
genitive praesāgientis praesāgientium
dative praesāgientī praesāgientibus
accusative praesāgientem praesāgiēns praesāgientēs
praesāgientīs
praesāgientia
ablative praesāgiente
praesāgientī1
praesāgientibus
vocative praesāgiēns praesāgientēs praesāgientia

1When used purely as an adjective.