praesciens

Latin

Etymology

Present participle of praesciō.

Participle

praesciēns (genitive praescientis); third-declension one-termination participle

  1. foreknowing
  2. predicting, foretelling

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative praesciēns praescientēs praescientia
genitive praescientis praescientium
dative praescientī praescientibus
accusative praescientem praesciēns praescientēs
praescientīs
praescientia
ablative praesciente
praescientī1
praescientibus
vocative praesciēns praescientēs praescientia

1When used purely as an adjective.

Descendants

  • Catalan: prescient
  • English: prescient
  • French: prescient
  • Galician: presciente
  • Italian: presciente
  • Portuguese: presciente
  • Spanish: presciente