praeseco

Latin

Etymology

From prae- +‎ seco.

Pronunciation

Verb

praesecō (present infinitive praesecāre, perfect active praesecuī, supine praesectum or praesecātum); first conjugation

  1. to cut off in front

Conjugation

   Conjugation of praesecō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praesecō praesecās praesecat praesecāmus praesecātis praesecant
imperfect praesecābam praesecābās praesecābat praesecābāmus praesecābātis praesecābant
future praesecābō praesecābis praesecābit praesecābimus praesecābitis praesecābunt
perfect praesecuī praesecuistī praesecuit praesecuimus praesecuistis praesecuērunt,
praesecuēre
pluperfect praesecueram praesecuerās praesecuerat praesecuerāmus praesecuerātis praesecuerant
future perfect praesecuerō praesecueris praesecuerit praesecuerimus praesecueritis praesecuerint
passive present praesecor praesecāris,
praesecāre 		praesecātur praesecāmur praesecāminī praesecantur
imperfect praesecābar praesecābāris,
praesecābāre 		praesecābātur praesecābāmur praesecābāminī praesecābantur
future praesecābor praesecāberis,
praesecābere 		praesecābitur praesecābimur praesecābiminī praesecābuntur
perfect praesectus or praesecātus + present active indicative of sum
pluperfect praesectus or praesecātus + imperfect active indicative of sum
future perfect praesectus or praesecātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praesecem praesecēs praesecet praesecēmus praesecētis praesecent
imperfect praesecārem praesecārēs praesecāret praesecārēmus praesecārētis praesecārent
perfect praesecuerim praesecuerīs praesecuerit praesecuerīmus praesecuerītis praesecuerint
pluperfect praesecuissem praesecuissēs praesecuisset praesecuissēmus praesecuissētis praesecuissent
passive present praesecer praesecēris,
praesecēre 		praesecētur praesecēmur praesecēminī praesecentur
imperfect praesecārer praesecārēris,
praesecārēre 		praesecārētur praesecārēmur praesecārēminī praesecārentur
perfect praesectus or praesecātus + present active subjunctive of sum
pluperfect praesectus or praesecātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praesecā — — praesecāte —
future — praesecātō praesecātō — praesecātōte praesecantō
passive present — praesecāre — — praesecāminī —
future — praesecātor praesecātor — — praesecantor
non-finite forms infinitive participle
active passive active passive
present praesecāre praesecārī praesecāns —
future praesectūrum esse,
praesecātūrum esse 		praesectum īrī,
praesecātum īrī 		praesectūrus,
praesecātūrus 		praesecandus
perfect praesecuisse praesectum esse,
praesecātum esse 		— praesectus,
praesecātus
future perfect — praesectum fore,
praesecātum fore 		— —
perfect potential praesectūrum fuisse,
praesecātūrum fuisse 		— — —
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praesecandī praesecandō praesecandum praesecandō praesectum,
praesecātum 		praesectū,
praesecātū

Derived terms

References

  • “praeseco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praeseco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.