praesentatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praesentō

Participle

praesentātus (feminine praesentāta, neuter praesentātum); first/second-declension participle

  1. Presented, exhibited or shown

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praesentātus praesentāta praesentātum praesentātī praesentātae praesentāta
genitive praesentātī praesentātae praesentātī praesentātōrum praesentātārum praesentātōrum
dative praesentātō praesentātae praesentātō praesentātīs
accusative praesentātum praesentātam praesentātum praesentātōs praesentātās praesentāta
ablative praesentātō praesentātā praesentātō praesentātīs
vocative praesentāte praesentāta praesentātum praesentātī praesentātae praesentāta