praestabilis

Latin

Etymology

From praestō (to excel) +‎ -bilis. No direct connection to stabilis, as exhibited by the ā.

Pronunciation

Adjective

praestābilis (neuter praestābile, comparative praestābilior); third-declension two-termination adjective

  1. preeminent, distinguished, excellent
  2. exalted

Declension

Third-declension two-termination adjective.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative praestābilis praestābile praestābilēs praestābilia
genitive praestābilis praestābilium
dative praestābilī praestābilibus
accusative praestābilem praestābile praestābilēs
praestābilīs
praestābilia
ablative praestābilī praestābilibus
vocative praestābilis praestābile praestābilēs praestābilia

References

  • praestabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praestabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praestabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.