praestatio
Latin
Etymology
Noun
praestātiō f (genitive praestātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | praestātiō | praestātiōnēs |
| genitive | praestātiōnis | praestātiōnum |
| dative | praestātiōnī | praestātiōnibus |
| accusative | praestātiōnem | praestātiōnēs |
| ablative | praestātiōne | praestātiōnibus |
| vocative | praestātiō | praestātiōnēs |
Descendants
- Catalan: prestació
- English: prestation
- French: prestation
- Italian: prestazione
- Portuguese: prestação
- Romanian: prestație
- Sicilian: pristazziuni
- Spanish: prestación
- Swedish: prestation
References
- “praestatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "praestatio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- praestatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.