praestigiosus
Latin
Etymology
praestīgiae (“illusion”) + -ōsus (“abounding in”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [prae̯s.tiː.ɡiˈoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pres.t̪i.d͡ʒiˈɔː.s̬us]
Adjective
praestīgiōsus (feminine praestīgiōsa, neuter praestīgiōsum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praestīgiōsus | praestīgiōsa | praestīgiōsum | praestīgiōsī | praestīgiōsae | praestīgiōsa | |
| genitive | praestīgiōsī | praestīgiōsae | praestīgiōsī | praestīgiōsōrum | praestīgiōsārum | praestīgiōsōrum | |
| dative | praestīgiōsō | praestīgiōsae | praestīgiōsō | praestīgiōsīs | |||
| accusative | praestīgiōsum | praestīgiōsam | praestīgiōsum | praestīgiōsōs | praestīgiōsās | praestīgiōsa | |
| ablative | praestīgiōsō | praestīgiōsā | praestīgiōsō | praestīgiōsīs | |||
| vocative | praestīgiōse | praestīgiōsa | praestīgiōsum | praestīgiōsī | praestīgiōsae | praestīgiōsa | |
Descendants
- → Catalan: prestigiós
- → English: prestigious
- → French: prestigieux
- → Italian: prestigioso
- → Portuguese: prestigioso
- → Romanian: prestigios
- → Spanish: prestigioso
References
- praestigiosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- praestigiosus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
- “praestigiosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “praestigiosus”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[1], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC