praestitutus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praestituō.

Participle

praestitūtus (feminine praestitūta, neuter praestitūtum); first/second-declension participle

  1. predetermined

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praestitūtus praestitūta praestitūtum praestitūtī praestitūtae praestitūta
genitive praestitūtī praestitūtae praestitūtī praestitūtōrum praestitūtārum praestitūtōrum
dative praestitūtō praestitūtae praestitūtō praestitūtīs
accusative praestitūtum praestitūtam praestitūtum praestitūtōs praestitūtās praestitūta
ablative praestitūtō praestitūtā praestitūtō praestitūtīs
vocative praestitūte praestitūta praestitūtum praestitūtī praestitūtae praestitūta