praestrictus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praestringō

Participle

praestrictus (feminine praestricta, neuter praestrictum); first/second-declension participle

  1. having been bound fast; tied up

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praestrictus praestricta praestrictum praestrictī praestrictae praestricta
genitive praestrictī praestrictae praestrictī praestrictōrum praestrictārum praestrictōrum
dative praestrictō praestrictae praestrictō praestrictīs
accusative praestrictum praestrictam praestrictum praestrictōs praestrictās praestricta
ablative praestrictō praestrictā praestrictō praestrictīs
vocative praestricte praestricta praestrictum praestrictī praestrictae praestricta

References