praeteriturus

Latin

Etymology

Future active participle of praetereō.

Participle

praeteritūrus (feminine praeteritūra, neuter praeteritūrum); first/second-declension participle

  1. about to disregard

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praeteritūrus praeteritūra praeteritūrum praeteritūrī praeteritūrae praeteritūra
genitive praeteritūrī praeteritūrae praeteritūrī praeteritūrōrum praeteritūrārum praeteritūrōrum
dative praeteritūrō praeteritūrae praeteritūrō praeteritūrīs
accusative praeteritūrum praeteritūram praeteritūrum praeteritūrōs praeteritūrās praeteritūra
ablative praeteritūrō praeteritūrā praeteritūrō praeteritūrīs
vocative praeteritūre praeteritūra praeteritūrum praeteritūrī praeteritūrae praeteritūra