praetermissurus

Latin

Etymology

Future active participle of praetermittō.

Participle

praetermissūrus (feminine praetermissūra, neuter praetermissūrum); first/second-declension participle

  1. about to permit, neglect, overlook

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praetermissūrus praetermissūra praetermissūrum praetermissūrī praetermissūrae praetermissūra
genitive praetermissūrī praetermissūrae praetermissūrī praetermissūrōrum praetermissūrārum praetermissūrōrum
dative praetermissūrō praetermissūrae praetermissūrō praetermissūrīs
accusative praetermissūrum praetermissūram praetermissūrum praetermissūrōs praetermissūrās praetermissūra
ablative praetermissūrō praetermissūrā praetermissūrō praetermissūrīs
vocative praetermissūre praetermissūra praetermissūrum praetermissūrī praetermissūrae praetermissūra