praetoricius

Latin

Etymology

From praetōr- +‎ -icius.[1][2]

Pronunciation

Adjective

praetōricius (feminine praetōricia, neuter praetōricium); first/second-declension adjective

  1. praetorian

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praetōricius praetōricia praetōricium praetōriciī praetōriciae praetōricia
genitive praetōriciī praetōriciae praetōriciī praetōriciōrum praetōriciārum praetōriciōrum
dative praetōriciō praetōriciae praetōriciō praetōriciīs
accusative praetōricium praetōriciam praetōricium praetōriciōs praetōriciās praetōricia
ablative praetōriciō praetōriciā praetōriciō praetōriciīs
vocative praetōricie praetōricia praetōricium praetōriciī praetōriciae praetōricia

References

  1. ^ Fruyt, Michèle. 2011. Word-formation in Classical Latin. In Clackson, James (ed.), A companion to the Latin language. Oxford: Blackwell. Page 164.
  2. ^ Adams, J. N. (2013) Social Variation and the Latin Language, Cambridge: Cambridge University Press, →DOI, →ISBN, page 536