praetorius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [prae̯ˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [preˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
praetōrius (feminine praetōria, neuter praetōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praetōrius | praetōria | praetōrium | praetōriī | praetōriae | praetōria | |
| genitive | praetōriī | praetōriae | praetōriī | praetōriōrum | praetōriārum | praetōriōrum | |
| dative | praetōriō | praetōriae | praetōriō | praetōriīs | |||
| accusative | praetōrium | praetōriam | praetōrium | praetōriōs | praetōriās | praetōria | |
| ablative | praetōriō | praetōriā | praetōriō | praetōriīs | |||
| vocative | praetōrie | praetōria | praetōrium | praetōriī | praetōriae | praetōria | |
Related terms
References
- “praetorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “praetorius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praetorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.