praetura
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [prae̯ˈtuː.ra]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [preˈt̪uː.ra]
Noun
praetūra f (genitive praetūrae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | praetūra | praetūrae |
| genitive | praetūrae | praetūrārum |
| dative | praetūrae | praetūrīs |
| accusative | praetūram | praetūrās |
| ablative | praetūrā | praetūrīs |
| vocative | praetūra | praetūrae |
References
- “praetura”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “praetura”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "praetura", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- praetura in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.