praeverturus
Latin
Etymology
Future active participle of praevertō.
Participle
praevertūrus (feminine praevertūra, neuter praevertūrum); first/second-declension participle
- about to anticipate
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praevertūrus | praevertūra | praevertūrum | praevertūrī | praevertūrae | praevertūra | |
| genitive | praevertūrī | praevertūrae | praevertūrī | praevertūrōrum | praevertūrārum | praevertūrōrum | |
| dative | praevertūrō | praevertūrae | praevertūrō | praevertūrīs | |||
| accusative | praevertūrum | praevertūram | praevertūrum | praevertūrōs | praevertūrās | praevertūra | |
| ablative | praevertūrō | praevertūrā | praevertūrō | praevertūrīs | |||
| vocative | praevertūre | praevertūra | praevertūrum | praevertūrī | praevertūrae | praevertūra | |