praevertus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praevertō.

Participle

praevertus (feminine praeverta, neuter praevertum); first/second-declension participle

  1. anticipated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praevertus praeverta praevertum praevertī praevertae praeverta
genitive praevertī praevertae praevertī praevertōrum praevertārum praevertōrum
dative praevertō praevertae praevertō praevertīs
accusative praevertum praevertam praevertum praevertōs praevertās praeverta
ablative praevertō praevertā praevertō praevertīs
vocative praeverte praeverta praevertum praevertī praevertae praeverta