prakkari
Icelandic
Etymology
The word first appears in the 16. century. From prakka + -ari, from Danish prakke, from Middle Low German prachen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʰrahka(ː)rɪ/
Noun
prakkari m (genitive singular prakkara, nominative plural prakkarar)
- trickster, prankster, rogue
- Synonyms: hrekkjalómur, skelmir
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | prakkari | prakkarinn | prakkarar | prakkararnir |
| accusative | prakkara | prakkarann | prakkara | prakkarana |
| dative | prakkara | prakkaranum | prökkurum | prökkurunum |
| genitive | prakkara | prakkarans | prakkara | prakkaranna |
Derived terms
- prakkaralegur (“roguish”)
- prakkaraskapur (“trickery, roguery”)
- prakkarastrik (“prank, trick”)