pralaukti

Lithuanian

Etymology

pra- +‎ laukti

Pronunciation

  • IPA(key): [prɐˈlaʊkʲtʲɪ]

Verb

praláukti (third-person present tense praláukia, third-person past tense praláukė)

  1. to wait for some time [with genitive]
  2. to spend a certain amount of time waiting [with genitive]

Conjugation

Conjugation of pralaukti
singular vienaskaita plural daugiskaita
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
tu jis/ji mes jūs jie/jos
indicative present pralaukiu pralauki pralaukia pralaukiame,
pralaukiam
pralaukiate,
pralaukiat
pralaukia
past pralaukiau pralaukei pralaukė pralaukėme,
pralaukėm
pralaukėte,
pralaukėt
pralaukė
past frequentative pralaukdavau pralaukdavai pralaukdavo pralaukdavome,
pralaukdavom
pralaukdavote,
pralaukdavot
pralaukdavo
future pralauksiu pralauksi pralauks pralauksime,
pralauksim
pralauksite,
pralauksit
pralauks
subjunctive pralaukčiau pralauktum pralauktų pralauktumėme,
pralauktumėm,
pralauktume
pralauktumėte,
pralauktumėt
pralauktų
imperative pralauk,
pralauki
tepralaukia pralaukime,
pralaukim
pralaukite,
pralaukit
tepralaukia
Participles of pralaukti
adjectival (dalyviai)
active passive
present pralaukiąs, pralaukiantis pralaukiamas
past pralaukęs pralauktas
past frequentative pralaukdavęs
future pralauksiąs, pralauksiantis pralauksimas
participle of necessity pralauktinas
adverbial
special pusdalyvis pralaukdamas
half-participle present pralaukiant
past pralaukus
past frequentative pralaukdavus
future pralauksiant
manner of action būdinys pralaukte, pralauktinai

Participle

pralaukti m pl

  1. nominative/vocative masculine plural of pralauktas