praprawnuczka

See also: praprawnuczką

Polish

Etymology

From pra- +‎ prawnuczka. First attested in the 16th century.[1]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /pra.praˈvnut͡ʂ.ka/
  • Rhymes: -ut͡ʂka
  • Syllabification: pra‧pra‧wnucz‧ka

Noun

praprawnuczka f

  1. great-great-granddaughter

Declension

Declension of praprawnuczka
singular plural
nominative praprawnuczka praprawnuczki
genitive praprawnuczki praprawnuczek
dative praprawnuczce praprawnuczkom
accusative praprawnuczkę praprawnuczki
instrumental praprawnuczką praprawnuczkami
locative praprawnuczce praprawnuczkach
vocative praprawnuczko praprawnuczki

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “praprawnuczka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.