pratatief

Dutch

Etymology

From praten +‎ -atief, possibly modelled on English talkative.

Adjective

pratatief (comparative pratatiever, superlative pratatiefst)

  1. (archaic) talkative
    Synonyms: praatgraag, spraakzaam

Declension

Declension of pratatief
uninflected pratatief
inflected pratatieve
comparative pratatiever
positive comparative superlative
predicative/adverbial pratatief pratatiever het pratatiefst
het pratatiefste
indefinite m./f. sing. pratatieve pratatievere pratatiefste
n. sing. pratatief pratatiever pratatiefste
plural pratatieve pratatievere pratatiefste
definite pratatieve pratatievere pratatiefste
partitive pratatiefs pratatievers