pravnúčě
Old Czech
Etymology
By surface analysis, pra- + vnúčě.
Pronunciation
Noun
pravnúčě n
Declension
Declension of pravnúčě (t-stem)
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | pravnúčě | pravnúčětě | pravnúčata |
| genitive | pravnúčěte | pravnúčatú | pravnúčat |
| dative | pravnúčěti | pravnúčatma | pravnúčatóm |
| accusative | pravnúčě | pravnúčětě | pravnúčata |
| vocative | pravnúčě | pravnúčětě | pravnúčata |
| locative | pravnúčěti | pravnúčatú | pravnúčětech |
| instrumental | pravnúčětem | pravnúčatma | pravnúčaty |
See also Appendix:Old Czech nouns and Appendix:Old Czech pronunciation.
Derived terms
- prapravnúčě n
Descendants
- Czech: pravnouče
Further reading
- Jan Gebauer (1903–1916) “pravnúčě”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění