preeminență
Romanian
Etymology
Borrowed from French prééminence.
Noun
preeminență f (plural preeminențe)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | preeminență | preeminența | preeminențe | preeminențele | |
| genitive-dative | preeminențe | preeminenței | preeminențe | preeminențelor | |
| vocative | preeminență, preeminențo | preeminențelor | |||