pregària
Catalan
Etymology
Inherited from Old Catalan pregaria,[1] semi-learned borrowing from Early Medieval Latin precāria, derived from Latin precem. First attested in 1398.
Pronunciation
Noun
pregària f (plural pregàries)
Related terms
References
- ^ Walther von Wartburg (1928–2002) “prĕcaria”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch, volume 9: Placabilis–Pyxis, page 339
Further reading
- “pregària”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “pregària”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “pregària” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “pregària” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Occitan
Etymology
From Old Occitan pregaria (att. 13th c.),[1] semi-learned borrowing from Early Medieval Latin precāria, derived from Latin precem.
Pronunciation
- IPA(key): /pɾeˈɡaɾjo/
Audio: (file)
Noun
pregària f (plural pregàrias)
Dialectal variants
References
- ^ Walther von Wartburg (1928–2002) “prĕcaria”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch, volume 9: Placabilis–Pyxis, page 339