prepotență
Romanian
Etymology
Borrowed from French prépotence.
Noun
prepotență f (plural prepotențe)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | prepotență | prepotența | prepotențe | prepotențele | |
| genitive-dative | prepotențe | prepotenței | prepotențe | prepotențelor | |
| vocative | prepotență, prepotențo | prepotențelor | |||