prestigiu
Romanian
Etymology
Borrowed from French prestige.
Noun
prestigiu n (plural prestigii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | prestigiu | prestigiul | prestigii | prestigiile | |
| genitive-dative | prestigiu | prestigiului | prestigii | prestigiilor | |
| vocative | prestigiule | prestigiilor | |||