pretiosus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [prɛ.tiˈoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pret̪.t̪͡s̪iˈɔː.s̬us]
Adjective
pretiōsus (feminine pretiōsa, neuter pretiōsum, comparative pretiōsior, superlative pretiōsissimus, adverb pretiōsē); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pretiōsus | pretiōsa | pretiōsum | pretiōsī | pretiōsae | pretiōsa | |
| genitive | pretiōsī | pretiōsae | pretiōsī | pretiōsōrum | pretiōsārum | pretiōsōrum | |
| dative | pretiōsō | pretiōsae | pretiōsō | pretiōsīs | |||
| accusative | pretiōsum | pretiōsam | pretiōsum | pretiōsōs | pretiōsās | pretiōsa | |
| ablative | pretiōsō | pretiōsā | pretiōsō | pretiōsīs | |||
| vocative | pretiōse | pretiōsa | pretiōsum | pretiōsī | pretiōsae | pretiōsa | |
Derived terms
- Pretiōsa
- pretiōsē
- pretiōsitās
Descendants
References
- “prĕtĭōsus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “pretiōsus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- prĕtĭōsus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 1,236/1.
- “pretiōsus” on page 1,454/2 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)