primatus

Latin

Noun

prīmātus m (genitive prīmātūs); fourth declension

  1. primacy, supremacy

Declension

Fourth-declension noun.

singular plural
nominative prīmātus prīmātūs
genitive prīmātūs prīmātuum
dative prīmātuī prīmātibus
accusative prīmātum prīmātūs
ablative prīmātū prīmātibus
vocative prīmātus prīmātūs

Descendants

  • German: Primat
    • Ukrainian: прима́т (prymát)
  • Georgian: პრიმატი (ṗrimaṭi)
  • Polish: prymat
  • Russian: примат (primat)

References