Polish
Etymology
From próg + -ek.
Pronunciation
- Rhymes: -ɔʐɛk
- Syllabification: pro‧żek
Noun
prożek m inan
- diminutive of próg
- (Kuyavia) certain part of a plough
Declension
Declension of prożek
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
prożek
|
prożki
|
| genitive
|
prożka
|
prożków
|
| dative
|
prożkowi
|
prożkom
|
| accusative
|
prożek
|
prożki
|
| instrumental
|
prożkiem
|
prożkami
|
| locative
|
prożku
|
prożkach
|
| vocative
|
prożku
|
prożki
|
Further reading
- prożek in Polish dictionaries at PWN
- Józef Bliziński (1860) “prożek”, in Abecadłowy spis wyrazów języka ludowego w Kujawach i Galicyi Zachodniej (in Polish), Warszawa, page 629
- Oskar Kolberg (1867) “prożek”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 275