procreatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of prōcreō.

Participle

prōcreātus (feminine prōcreāta, neuter prōcreātum); first/second-declension participle

  1. begotten

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative prōcreātus prōcreāta prōcreātum prōcreātī prōcreātae prōcreāta
genitive prōcreātī prōcreātae prōcreātī prōcreātōrum prōcreātārum prōcreātōrum
dative prōcreātō prōcreātae prōcreātō prōcreātīs
accusative prōcreātum prōcreātam prōcreātum prōcreātōs prōcreātās prōcreāta
ablative prōcreātō prōcreātā prōcreātō prōcreātīs
vocative prōcreāte prōcreāta prōcreātum prōcreātī prōcreātae prōcreāta