profanatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of profānō.

Participle

profānātus (feminine profānāta, neuter profānātum); first/second-declension participle

  1. desecrated, profaned
  2. violated, polluted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative profānātus profānāta profānātum profānātī profānātae profānāta
genitive profānātī profānātae profānātī profānātōrum profānātārum profānātōrum
dative profānātō profānātae profānātō profānātīs
accusative profānātum profānātam profānātum profānātōs profānātās profānāta
ablative profānātō profānātā profānātō profānātīs
vocative profānāte profānāta profānātum profānātī profānātae profānāta