profecticius

Latin

Alternative forms

Etymology

From profectus (derived from) +‎ -īcius.

Pronunciation

Adjective

profectīcius (feminine profectīcia, neuter profectīcium); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) that which comes from one's father or grandfather

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative profectīcius profectīcia profectīcium profectīciī profectīciae profectīcia
genitive profectīciī profectīciae profectīciī profectīciōrum profectīciārum profectīciōrum
dative profectīciō profectīciae profectīciō profectīciīs
accusative profectīcium profectīciam profectīcium profectīciōs profectīciās profectīcia
ablative profectīciō profectīciā profectīciō profectīciīs
vocative profectīcie profectīcia profectīcium profectīciī profectīciae profectīcia

Descendants

  • Catalan: profectici
  • English: profectitious
  • French: profectice
  • Italian: profettizio
  • Portuguese: profectício
  • Spanish: profecticio

References