Italian
Etymology
From Late Latin proiectāre, from Latin proiectus.
Pronunciation
- IPA(key): /pro.jetˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: pro‧iet‧tà‧re
Verb
proiettàre (first-person singular present proiètto or proiétto[1], first-person singular past historic proiettài, past participle proiettàto, auxiliary avére) (transitive)
- to project
- to cast, throw
Conjugation
Conjugation of proiettàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| proiettàre
|
| avére
|
proiettàndo
|
| proiettànte
|
proiettàto
|
| indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
| present
|
proiètto, proiétto
|
proiètti, proiétti
|
proiètta, proiétta
|
proiettiàmo
|
proiettàte
|
proièttano, proiéttano
|
| imperfect
|
proiettàvo
|
proiettàvi
|
proiettàva
|
proiettavàmo
|
proiettavàte
|
proiettàvano
|
| past historic
|
proiettài
|
proiettàsti
|
proiettò
|
proiettàmmo
|
proiettàste
|
proiettàrono
|
| future
|
proietterò
|
proietterài
|
proietterà
|
proietterémo
|
proietteréte
|
proietterànno
|
| conditional
|
proietterèi
|
proietterésti
|
proietterèbbe, proietterébbe
|
proietterémmo
|
proietteréste
|
proietterèbbero, proietterébbero
|
| subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
| present
|
proiètti, proiétti
|
proiètti, proiétti
|
proiètti, proiétti
|
proiettiàmo
|
proiettiàte
|
proièttino, proiéttino
|
| imperfect
|
proiettàssi
|
proiettàssi
|
proiettàsse
|
proiettàssimo
|
proiettàste
|
proiettàssero
|
| imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
|
proiètta, proiétta
|
proiètti, proiétti
|
proiettiàmo
|
proiettàte
|
proièttino, proiéttino
|
| negative imperative
|
|
non proiettàre
|
non proiètti, non proiétti
|
non proiettiàmo
|
non proiettàte
|
non proièttino, non proiéttino
|
References
Further reading
- proiettare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams