prokuratura
Polish
Etymology
Borrowed from German Prokuratur.[1][2][3] First attested in 1783.[4]
Pronunciation
- IPA(key): /prɔ.ku.raˈtu.ra/
Audio: (file) - Rhymes: -ura
- Syllabification: pro‧ku‧ra‧tu‧ra
Noun
prokuratura f
- procuratorate (state office that prosecutes crimes)
- procuratorate (building of such an office)
- procuratorate (people working in such an institution)
Declension
Declension of prokuratura
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | prokuratura | prokuratury |
| genitive | prokuratury | prokuratur |
| dative | prokuraturze | prokuraturom |
| accusative | prokuraturę | prokuratury |
| instrumental | prokuraturą | prokuraturami |
| locative | prokuraturze | prokuraturach |
| vocative | prokuraturo | prokuratury |
Descendants
- → Kashubian: prokùratura
References
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “prokuratura”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “prokuratura”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language][1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “prokuratura”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ PORZADEK TAX Y OPŁATY SADOWEY NA KLASSY PODZIELONY Y UŁOZONY A NA KROLESTWA GALLICYI Y LODOMERYI ROZCIAGNIONY[2] (in Polish), w Drukarni JANA TOM. DE TRATTNERN, Ces. Król. Dworu Typogr. y Bibliop., 1783
Further reading
- prokuratura in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- prokuratura in Polish dictionaries at PWN
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “prokuratura”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 1012
- prokuratura in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- Bańkowski, Andrzej (2000) “prokuratura”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)