promień
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish promień, from Proto-Slavic *pormy.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈprɔ.mjɛɲ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔmjɛɲ
- Syllabification: pro‧mień
Noun
promień m inan
- ray, beam
- (geometry) radius (line segment between any point on the circumference of a circle and its centre)
Declension
Declension of promień
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | promień | promienie |
| genitive | promienia | promieni |
| dative | promieniowi | promieniom |
| accusative | promień | promienie |
| instrumental | promieniem | promieniami |
| locative | promieniu | promieniach |
| vocative | promieniu | promienie |