promiskuitet

Danish

Etymology

Ultimately from French promiscuité.

Pronunciation

  • IPA(key): [pʰʁo̞.mis.ɡ̊ui̯ˈtʰe̝ˀt]
  • Hyphenation: pro‧mis‧kui‧tet

Noun

promiskuitet c (singular definite promiskuiteten, not used in plural form)

  1. (uncountable) promiscuity (sexual life characterized by sex with constantly changing partners)
    • 2020, Niels Bjerre Andersen, Lone Spanheimer, Kunsten at leve alene. Mod en ny leve- og seksualmoral[1], Egmont, →ISBN:
      [] Det er det man foragtende kalder promiskuitet. Men jeg siger god for det, og kalder min måde for kvalificeret promiskuitet
      [] It's what is contemptuously called promiscuity. But I vouch for it and call my way qualified promiscuity

Declension

Declension of promiskuitet
common
gender
singular
indefinite definite
nominative promiskuitet promiskuiteten
genitive promiskuitets promiskuitetens
adjectives

Further reading

Swedish

Etymology

Derived from Latin prōmiscuus. Cognate of German Promiskuität, French promiscuité.

Noun

promiskuitet c

  1. promiscuity

Declension

Declension of promiskuitet
nominative genitive
singular indefinite promiskuitet promiskuitets
definite promiskuiteten promiskuitetens
plural indefinite
definite

Further reading