promittendus
Latin
Etymology
Future passive participle of prōmittō.
Participle
prōmittendus (feminine prōmittenda, neuter prōmittendum); first/second-declension participle
- which is to be promised
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prōmittendus | prōmittenda | prōmittendum | prōmittendī | prōmittendae | prōmittenda | |
| genitive | prōmittendī | prōmittendae | prōmittendī | prōmittendōrum | prōmittendārum | prōmittendōrum | |
| dative | prōmittendō | prōmittendae | prōmittendō | prōmittendīs | |||
| accusative | prōmittendum | prōmittendam | prōmittendum | prōmittendōs | prōmittendās | prōmittenda | |
| ablative | prōmittendō | prōmittendā | prōmittendō | prōmittendīs | |||
| vocative | prōmittende | prōmittenda | prōmittendum | prōmittendī | prōmittendae | prōmittenda | |