promotus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of prōmoveō.

Participle

prōmōtus (feminine prōmōta, neuter prōmōtum); first/second-declension participle

  1. propelled, advanced
  2. extended
  3. displaced

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative prōmōtus prōmōta prōmōtum prōmōtī prōmōtae prōmōta
genitive prōmōtī prōmōtae prōmōtī prōmōtōrum prōmōtārum prōmōtōrum
dative prōmōtō prōmōtae prōmōtō prōmōtīs
accusative prōmōtum prōmōtam prōmōtum prōmōtōs prōmōtās prōmōta
ablative prōmōtō prōmōtā prōmōtō prōmōtīs
vocative prōmōte prōmōta prōmōtum prōmōtī prōmōtae prōmōta

References