proportio
Latin
Etymology
From prō- (“for, before”) + portiō (“share, part”).
Noun
prōportiō f (genitive prōportiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | prōportiō | prōportiōnēs |
| genitive | prōportiōnis | prōportiōnum |
| dative | prōportiōnī | prōportiōnibus |
| accusative | prōportiōnem | prōportiōnēs |
| ablative | prōportiōne | prōportiōnibus |
| vocative | prōportiō | prōportiōnēs |
Descendants
- → Asturian: proporción
- → Catalan: proporció
- → Esperanto: proporcio
- → Georgian: პროპორცია (ṗroṗorcia)
- → Galician: proporción
- → Interlingua: proportion
- → Italian: proporzione
- → Old French: proportion
- French: proportion
- → German: Proportion
- → Middle English: proporcion
- English: proportion
- French: proportion
- → Polish: proporcja
- → Romanian: proporție, proporțiune
- → Russian: пропо́рция (propórcija)
- → Spanish: proporción
See also
References
- “proportio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “proportio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- proportio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- proportio in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016