propovăduitor
Romanian
Etymology
From propovădui + -tor.
Noun
propovăduitor m (plural propovăduitori)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | propovăduitor | propovăduitorul | propovăduitori | propovăduitorii | |
| genitive-dative | propovăduitor | propovăduitorului | propovăduitori | propovăduitorilor | |
| vocative | propovăduitorule | propovăduitorilor | |||