propulsatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of prōpulsō.

Participle

prōpulsātus (feminine prōpulsāta, neuter prōpulsātum); first/second-declension participle

  1. propelled

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative prōpulsātus prōpulsāta prōpulsātum prōpulsātī prōpulsātae prōpulsāta
genitive prōpulsātī prōpulsātae prōpulsātī prōpulsātōrum prōpulsātārum prōpulsātōrum
dative prōpulsātō prōpulsātae prōpulsātō prōpulsātīs
accusative prōpulsātum prōpulsātam prōpulsātum prōpulsātōs prōpulsātās prōpulsāta
ablative prōpulsātō prōpulsātā prōpulsātō prōpulsātīs
vocative prōpulsāte prōpulsāta prōpulsātum prōpulsātī prōpulsātae prōpulsāta