proripiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of prōripiiō.
Participle
prōripiendus (feminine prōripienda, neuter prōripiendum); first/second-declension participle
- which is to be hurried
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prōripiendus | prōripienda | prōripiendum | prōripiendī | prōripiendae | prōripienda | |
| genitive | prōripiendī | prōripiendae | prōripiendī | prōripiendōrum | prōripiendārum | prōripiendōrum | |
| dative | prōripiendō | prōripiendae | prōripiendō | prōripiendīs | |||
| accusative | prōripiendum | prōripiendam | prōripiendum | prōripiendōs | prōripiendās | prōripienda | |
| ablative | prōripiendō | prōripiendā | prōripiendō | prōripiendīs | |||
| vocative | prōripiende | prōripienda | prōripiendum | prōripiendī | prōripiendae | prōripienda | |