proripiens

Latin

Etymology

Present participle of prōripiō.

Participle

prōripiēns (genitive prōripientis); third-declension one-termination participle

  1. hurrying

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative prōripiēns prōripientēs prōripientia
genitive prōripientis prōripientium
dative prōripientī prōripientibus
accusative prōripientem prōripiēns prōripientēs
prōripientīs
prōripientia
ablative prōripiente
prōripientī1
prōripientibus
vocative prōripiēns prōripientēs prōripientia

1When used purely as an adjective.