prorupturus

Latin

Etymology

Future active participle of prōrumpō.

Participle

prōruptūrus (feminine prōruptūra, neuter prōruptūrum); first/second-declension participle

  1. about to burst forth

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative prōruptūrus prōruptūra prōruptūrum prōruptūrī prōruptūrae prōruptūra
genitive prōruptūrī prōruptūrae prōruptūrī prōruptūrōrum prōruptūrārum prōruptūrōrum
dative prōruptūrō prōruptūrae prōruptūrō prōruptūrīs
accusative prōruptūrum prōruptūram prōruptūrum prōruptūrōs prōruptūrās prōruptūra
ablative prōruptūrō prōruptūrā prōruptūrō prōruptūrīs
vocative prōruptūre prōruptūra prōruptūrum prōruptūrī prōruptūrae prōruptūra