prosperatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of prosperō.

Participle

prosperātus (feminine prosperāta, neuter prosperātum); first/second-declension participle

  1. furthered
  2. propitiated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative prosperātus prosperāta prosperātum prosperātī prosperātae prosperāta
genitive prosperātī prosperātae prosperātī prosperātōrum prosperātārum prosperātōrum
dative prosperātō prosperātae prosperātō prosperātīs
accusative prosperātum prosperātam prosperātum prosperātōs prosperātās prosperāta
ablative prosperātō prosperātā prosperātō prosperātīs
vocative prosperāte prosperāta prosperātum prosperātī prosperātae prosperāta