prospicuus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [proːsˈpɪ.ku.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [prosˈpiː.ku.us]
Adjective
prōspicuus (feminine prōspicua, neuter prōspicuum); first/second-declension adjective
- able to be seen from far away
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prōspicuus | prōspicua | prōspicuum | prōspicuī | prōspicuae | prōspicua | |
| genitive | prōspicuī | prōspicuae | prōspicuī | prōspicuōrum | prōspicuārum | prōspicuōrum | |
| dative | prōspicuō | prōspicuae | prōspicuō | prōspicuīs | |||
| accusative | prōspicuum | prōspicuam | prōspicuum | prōspicuōs | prōspicuās | prōspicua | |
| ablative | prōspicuō | prōspicuā | prōspicuō | prōspicuīs | |||
| vocative | prōspicue | prōspicua | prōspicuum | prōspicuī | prōspicuae | prōspicua | |
Descendants
- → English: prospicuous
- → Italian: prospicuo
References
- prospicuus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- prospicuus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
- “prospicuus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press