prowokacja
Polish
Etymology
Borrowed from French provocation, from Late Latin prōvocātiō, from Latin prōvocō.
Pronunciation
- IPA(key): /prɔ.vɔˈka.t͡sja/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: pro‧wo‧ka‧cja
Noun
prowokacja f
Declension
Declension of prowokacja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | prowokacja | prowokacje |
| genitive | prowokacji | prowokacji/prowokacyj (archaic) |
| dative | prowokacji | prowokacjom |
| accusative | prowokację | prowokacje |
| instrumental | prowokacją | prowokacjami |
| locative | prowokacji | prowokacjach |
| vocative | prowokacjo | prowokacje |
Derived terms
adjective
Related terms
Further reading
- prowokacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- prowokacja in Polish dictionaries at PWN