przebałamucić

Polish

Etymology

From prze- +‎ bałamucić. First attested in 1807.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛ.ba.waˈmu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: prze‧ba‧ła‧mu‧cić

Verb

przebałamucić pf[2]

  1. (transitive, colloquial) to dally for a while
    Synonym: przebałaganić

Conjugation

Conjugation of przebałamucić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przebałamucić
future tense 1st przebałamucę przebałamucimy
2nd przebałamucisz przebałamucicie
3rd przebałamuci przebałamucą
impersonal przebałamuci się
past tense 1st przebałamuciłem,
-(e)m przebałamucił 		przebałamuciłam,
-(e)m przebałamuciła 		przebałamuciłom,
-(e)m przebałamuciło 		przebałamuciliśmy,
-(e)śmy przebałamucili 		przebałamuciłyśmy,
-(e)śmy przebałamuciły
2nd przebałamuciłeś,
-(e)ś przebałamucił 		przebałamuciłaś,
-(e)ś przebałamuciła 		przebałamuciłoś,
-(e)ś przebałamuciło 		przebałamuciliście,
-(e)ście przebałamucili 		przebałamuciłyście,
-(e)ście przebałamuciły
3rd przebałamucił przebałamuciła przebałamuciło przebałamucili przebałamuciły
impersonal przebałamucono
conditional 1st przebałamuciłbym,
bym przebałamucił 		przebałamuciłabym,
bym przebałamuciła 		przebałamuciłobym,
bym przebałamuciło 		przebałamucilibyśmy,
byśmy przebałamucili 		przebałamuciłybyśmy,
byśmy przebałamuciły
2nd przebałamuciłbyś,
byś przebałamucił 		przebałamuciłabyś,
byś przebałamuciła 		przebałamuciłobyś,
byś przebałamuciło 		przebałamucilibyście,
byście przebałamucili 		przebałamuciłybyście,
byście przebałamuciły
3rd przebałamuciłby,
by przebałamucił 		przebałamuciłaby,
by przebałamuciła 		przebałamuciłoby,
by przebałamuciło 		przebałamuciliby,
by przebałamucili 		przebałamuciłyby,
by przebałamuciły
impersonal przebałamucono by
imperative 1st niech przebałamucę przebałamućmy
2nd przebałamuć przebałamućcie
3rd niech przebałamuci niech przebałamucą
passive adjectival participle przebałamucony przebałamucona przebałamucone przebałamuceni przebałamucone
anterior adverbial participle przebałamuciwszy
verbal noun przebałamucenie

References

  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bałamucić”, in Słownik języka polskiego
  2. ^ “przebałamucić”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.