przeciekawy
Polish
Etymology
From prze- + ciekawy. First attested in 1854.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɛ.t͡ɕɛˈka.vɘ/
- Rhymes: -avɘ
- Syllabification: prze‧cie‧ka‧wy
Adjective
przeciekawy (not comparable, derived adverb przeciekawie)
- engrossing, enthralling, fascinating (very interesting or curious)
Conjugation
Declension of przeciekawy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | przeciekawy | przeciekawa | przeciekawe | przeciekawi | przeciekawe | |
| genitive | przeciekawego | przeciekawej | przeciekawego | przeciekawych | ||
| dative | przeciekawemu | przeciekawej | przeciekawemu | przeciekawym | ||
| accusative | przeciekawego | przeciekawy | przeciekawą | przeciekawe | przeciekawych | przeciekawe |
| instrumental | przeciekawym | przeciekawą | przeciekawym | przeciekawymi | ||
| locative | przeciekawym | przeciekawej | przeciekawym | przeciekawych | ||
References
Further reading
- przeciekawy in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przeciekawy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 36
- przeciekawy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego