przedostać

Polish

From prze- +‎ dostać, from do- +‎ stać (1 sg. stanę), from Proto-Slavic *stati (stem *stan-).

przedostać pf (imperfective przedostawać)

(reflexive with się) to get in, to get through, to infiltrate [with do (+ genitive) ‘into something/somewhere’]

Conjugation of *przedostać* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przedostać
future tense	1^st	przedostanę			przedostaniemy
	2^nd	przedostaniesz			przedostaniecie
	3^rd	przedostanie			przedostaną
	impersonal	przedostanie się
past tense	1^st	przedostałem, -(e)m przedostał	przedostałam, -(e)m przedostała	przedostałom, -(e)m przedostało	przedostaliśmy, -(e)śmy przedostali	przedostałyśmy, -(e)śmy przedostały
	2^nd	przedostałeś, -(e)ś przedostał	przedostałaś, -(e)ś przedostała	przedostałoś, -(e)ś przedostało	przedostaliście, -(e)ście przedostali	przedostałyście, -(e)ście przedostały
	3^rd	przedostał	przedostała	przedostało	przedostali	przedostały
	impersonal	przedostano
conditional	1^st	przedostałbym, bym przedostał	przedostałabym, bym przedostała	przedostałobym, bym przedostało	przedostalibyśmy, byśmy przedostali	przedostałybyśmy, byśmy przedostały
	2^nd	przedostałbyś, byś przedostał	przedostałabyś, byś przedostała	przedostałobyś, byś przedostało	przedostalibyście, byście przedostali	przedostałybyście, byście przedostały
	3^rd	przedostałby, by przedostał	przedostałaby, by przedostała	przedostałoby, by przedostało	przedostaliby, by przedostali	przedostałyby, by przedostały
	impersonal	przedostano by
imperative	1^st	niech przedostanę			przedostańmy
	2^nd	przedostań			przedostańcie
	3^rd	niech przedostanie			niech przedostaną
anterior adverbial participle		przedostawszy
verbal noun		przedostanie