przegnanie

Polish

Etymology

From przegnać +‎ -anie.

Pronunciation

Noun

przegnanie n

  1. verbal noun of przegnać
  2. (Żywiec) synonym of rozwolnienie

Declension

Declension of przegnanie
singular
nominative przegnanie
genitive przegnania
dative przegnaniu
accusative przegnanie
instrumental przegnaniem
locative przegnaniu
vocative przegnanie

Further reading

  • przegnanie in Polish dictionaries at PWN
  • Izydor Kopernicki (1875) “przegnanie”, in “Spostrzeżenia nad właściwościami językowémi w mowie Górali Bieskidowych z dodatkiem słowniczka wyrazów góralskich”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 375
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.